এফালে কম সময়তে জটিল ৰূপ লোৱা ৰোগ আৰু আনফালে ইয়াৰ লগত যুঁজিবলৈ আৱিস্কৃত হোৱা নিত্য নতুন চিকিৎসা পদ্ধতি, ঔষধ আৰু ৰোগ নিৰ্ণায়ক প্ৰণালীৰ সৈতে কেন্সাৰৰ পৃথিৱীখন অতি দ্ৰুতগামী। কম্পিউটাৰ টম’গ্ৰাফী (চি টি), এম আৰ আই ৰ পৰা বায়’পচি লৈ, আৰু অস্ত্ৰোপচাৰৰ পৰা ফলপ্ৰসূ ঔষধলৈ কেন্সাৰৰ চিকিৎসা আৰু নিৰীক্ষণ সহজ হৈ পৰিছে যদিও ই অতি খৰছীও হৈ পৰিছে। বহু সময়ত ৰোগী সকলে কিছুমান ঔষধৰ ক্ৰিয়াক প্ৰতিৰোধ কৰাৰ ক্ষমতা লাভ কৰে যিয়ে তেওঁলোকৰ অৱস্থা অধিক শোচনীয় কৰি তোলে। চিকিৎসাৰ লগে লগে নিয়মিত ভাৱে বেমাৰৰ উত্থান পতনৰ সমীক্ষা কৰাটোও অতি প্ৰয়োজনীয় হৈ পৰে।
গৱেষক সকলে নিপা ভাইৰাছ কঢ়িয়াব পৰা বাদুলিৰ প্ৰজাতি সমূহ চিনাক্ত কৰিবলৈ এক তথ্য চালিত পদ্ধতি ব্যৱহাৰ কৰিছে
এয়া ২০১৪ চনৰ কথা, অৰুণাচল প্ৰদেশৰ দিবাং উপত্যকাৰ অৰণ্যত ডঃ চাহিল নিঝাৱানৰ নেতৃত্বত স্থানীয় ইডু মিচিমি গোষ্ঠীৰ কিছু লোকে মধ্যম আৰু ডাঙৰ আকাৰৰ স্তন্যপায়ী প্ৰাণীৰ উপস্থিতিৰ বিষয়ে জানিবলৈ কিছু কেমেৰা স্থাপন কৰিছিল। ২০ মাহৰ মূৰত তেওঁলোকে ইয়াত বন্দী হোৱা ফটোবোৰ পৰীক্ষা কৰাত কিছু আচৰিত আৰু অনাকাংক্ষিত ফটো পোৱা গ’ল। এই ফটো সমূহৰ মাজত বেলেগ বেলেগ ৰঙৰ এছিয়াৰ সোণালী মেকুৰীৰ বহু ফটো আছিল।
বৰ্ষাকাল আৰম্ভ হৈছে আৰু বৰষুণৰ লগে লগে ভেকুলীৰ টোৰ-টোৰনিৰ শব্দও সজীৱ হৈ উঠিছে। এয়া সিহঁতৰ প্ৰেমৰ বতৰ। অৱশ্যে অসমত নতুনকৈ আৱিস্কৃত হোৱা মাইক্ৰিলেত্তা ঐশানী (Micryletta aishani) নামৰ ভেকুলীবিধ ইয়াৰ ব্যতিক্ৰম। বেছিভাগ ভেকুলীয়ে বৰ্ষাকালত প্ৰজনন কৰাৰ বিপৰীতে এই ভেকুলী বিধে বৰ্ষাকাল অহাৰ আগতেই প্ৰজনন কৰে আৰু বছৰৰ বাকী সময়খিনি লুকাই থাকে।
পুষ্টিকৰ উপাদান আৰু শক্তিৰে ভৰপূৰ ফল এটা গছ এডালৰ কঠোৰ পৰিশ্ৰমৰ পৰিণাম। কিন্তু ইয়াৰ সলনি ইহঁতে বেছিকৈ পাত উৎপাদন কৰিবও পাৰিলেহেতেন, যিয়ে ইহঁতক খাদ্য প্ৰস্তুত কৰাত সহায় কৰে। অৱশ্যে যদি আমি ইহঁতৰ দৃষ্টিকোনৰ পৰা ভাবো, এই পৰিশ্ৰমৰ সাৰ্থকতা হৈছে এই ফল সমূহৰ ভিতৰত থকা বীজ, যিয়ে ইহঁতৰ বংশ বৃদ্ধিত সহায় কৰে। পশু পক্ষীৰ বাবে এই ফল সমূহ হৈছে এক আকৰ্ষণীয় খাদ্য আৰু ইহঁতৰ জৰিয়তে উদ্ভিদৰ বীজ সমূহ দূৰ দূৰনিলৈ বিয়পি পৰে আৰু বিকশিত হয়।
যদি আপুনি নতুনকৈ আৱিস্কৃত হোৱা পিট ভাইপাৰ সাপৰ প্ৰজাতি ট্ৰাইমেৰেচুৰুচ অৰুণাচলেনচিচৰ লগত লুকাভাকু খেলিব লগা হয় তেনেহলে কোন জিকিব তাত মুঠেই সন্দেহ নাই। ইহঁতৰ গাৰ ৰঙা মুগা ৰংটো হাবিৰ লগত ইমান ধুনীয়াকৈ মিলি পৰে যে ইহঁতক চিনি উলিওৱাটো ইমান সহজ কথা নহয়। লক্ষণীয় ভাৱে অলপতে গৱেষক সকলে এটা মাত্ৰ নমুনাৰ (সাপ) সহায়ত এই নতুন প্ৰজাতিটো বৰ্ণনা কৰিছে আৰু এতিয়া ই বিশ্বৰ বিৰলতম পিট ভাইপাৰ সাপ হিচাপে চিহ্নিত হৈছে।
বেয়া বতৰ আৰু অফিচিয়েল কামৰ বোজা এটাৰ সৈতে চিকিম ভ্ৰমণৰ অভিজ্ঞতা কেনে হ’ব পাৰে? বেছিভাগৰ কাৰণেই ই এক বিৰক্তিকৰ অভিজ্ঞতা হ’ব, কিন্তু কিছুমানৰ কাৰণে ই এক পাহৰিব নোৱাৰা মধুৰ অভিজ্ঞতাও হ’ব পাৰে। এই দ্বিতীয় কথাটোৱেই সঁচা প্ৰমাণিত হ’ল যেতিয়া ডঃ বালাসুব্ৰমনিয়ান কাৰ্থিক আৰু তেওঁৰ দলটো যোৱা বছৰ চিকিমলৈ গৈছিল। সতীৰ্থ বৈজ্ঞানিকৰ দল এটাৰ সৈতে আলোচনাৰ উদ্দেশ্যে পৰিকল্পনা কৰা এই ভ্ৰমণটোৰ এক মধুৰ সমাপ্তি হৈছিল ডায়েটমৰ (এবিধ ক্ষুদ্ৰ এককোষী শেলাই) দুটা নতুন প্ৰজাতিৰ আৱিস্কাৰৰ সৈতে।
পৃথিৱীৰ প্ৰায় ৩.৫বিলিয়ন মানুহৰ কাৰণে ভাত এক প্ৰধান খাদ্য। কিন্তু পানীৰ নাটনি আৰু আবাদীৰ অত্যাধিক বৃদ্ধিৰ কাৰণে অতি সোনকালেই আপোনাৰ প্ৰিয় ভাত সাজ আপোনাৰ বাবে দুষ্প্ৰাপ্য হৈ পৰিব পাৰে। সাধাৰণতে ধান হৈছে পানীত হোৱা শস্য আৰু পানী ভৰ্তি পথাৰত ইহঁতৰ খেতি কৰা হয়। অৱশ্যে প্ৰতি কেজি ধানৰ উৎপাদনৰ বাবে প্ৰায়
গোলকীয় উষ্ণতা বৃদ্ধিৰ কথা ক’লে আমাৰ মনলৈ হিমবাহৰ গলন, সাগৰ পৃষ্ঠৰ উচ্চতা বৃদ্ধি আৰু জৈৱ বৈচিত্ৰৰ প্ৰতি ইয়াৰ ভাবুকি আদিৰ কথা আমাৰ মনলৈ আহে। অৱশ্যে ইয়াৰ প্ৰভাৱ আমি ভবাতকৈ বহু বেছি জটিল আৰু ভিন্ন। আমেৰিকাৰ ষ্টেনফোৰ্ড বিশ্ববিদ্যালয়ৰ গৱেষক সকলে কৰা এক শেহতীয়া
বিশ্বব্যাপী কৰা এক অধ্যয়নত গম পোৱা গৈছে যে বেছি চডিয়াম আৰু কম মাত্ৰাত গোটা শস্য আৰু ফল মূলৰ ব্য়ৱহাৰ বেছিভাগ মৃত্যুৰ কাৰণ হৈ পৰে।